หลักฐานและวิธีการทางประวัติศาสตร์ไทย
หลักฐานและวิธีการทางประวัติศาสตร์ไทยเป็นกระบวนการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการรวบรวม วิเคราะห์ และตีความข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับอดีตของประเทศไทย โดยมีจุดมุ่งหมายในการสร้างความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับเหตุการณ์ ผู้คน สังคม และวัฒนธรรมในอดีต ข้อมูลเหล่านี้สามารถแบ่งออกเป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์และวิธีการที่ใช้ในการศึกษา โดยรายละเอียดจะกล่าวถึงในสองส่วนนี้ หลักฐานทางประวัติศาสตร์ หลักฐานทางประวัติศาสตร์ไทยสามารถแบ่งออกได้เป็นสองประเภทใหญ่ ๆ ได้แก่ หลักฐานชั้นต้น (primary sources) และหลักฐานชั้นรอง (secondary sources) 1.หลักฐานชั้นต้น คือหลักฐานที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่เหตุการณ์เกิดขึ้นจริง ซึ่งเป็นข้อมูลที่บ่งบอกถึงความเป็นไปในช่วงเวลานั้น ๆ ตัวอย่างเช่น – จารึก เช่น จารึกพ่อขุนรามคำแหงที่บันทึกถึงเหตุการณ์ในสมัยสุโขทัย – เอกสารโบราณ เช่น พระราชหัตถเลขา บันทึกโบราณ และเอกสารจากราชสำนัก – วัตถุโบราณ เช่น เครื่องปั้นดินเผา เหรียญโบราณ และเครื่องใช้ในชีวิตประจำวัน ที่พบในการขุดค้นทางโบราณคดี – โบราณสถาน เช่น วัด พระราชวัง และป้อมปราการ 2.หลักฐานชั้นรอง คือการตีความจากหลักฐานชั้นต้นที่นักประวัติศาสตร์หรือผู้ศึกษาในภายหลังทำการรวบรวมและสรุปเพื่อสร้างความเข้าใจใหม่ ๆ ตัวอย่างเช่น หนังสือประวัติศาสตร์ ...
